Bölge Adliye Mahkemesince, asıl kararın İİK’nın 365/1-3. maddesi uyarınca kesin olarak verildiği ve borçlunun bu karara yönelik temyiz istemi de ek karar ile (kararın kesin olarak verildiğinden bahisle) reddedilmiş ise de; kambiyo senetlerine mahsus haciz yolu ile takipte senedin kambiyo vasfına haiz olmadığına dair şikayetin hak düşürücü süreden reddine dair kararın kesin olduğuna iliskin 2004 sayılı Icra ve Iflas Kanunu’nda herhangi bir hüküm olmadığından esasa iliskin kararın İİK’nın 365. maddesi gözetildiğinde temyizi kabil olduğunun anlaşıldığı-
Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki davacılar/borçlular tarafından istenmesi üzerine bu isle ilgili dosya daireye gönderilmis olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi B.C.T.t arafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra isin geregi görüsülüp düsünüldü:
Alacaklı tarafından borçlular hakkında yapılan kambiyo senetlerine mahsus haciz yoluyla takipte, borçluların takibe dayanak senet ve çeklerin kambiyo vasfına haiz olmadıgı iddiasıyla icra mahkemesine basvurarak takibin iptalini talep ettikleri, mahkemece sikayetin süresinde olmadıgından bahisle reddine karar verildigi, kararın borçlular tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf dilekçesinde ileri sürülen sebepler yerinde görülmemekle birlikte gerekçe ve hükümde hata edildigi gerekçesiyle Ilk Derece Mahkemesi kararı kaldırılarak sikayetin hak düsürücü süreden reddine IIK’nın 365/1-3 maddesi uyarınca kesin olarak karar verildigi, kararın borçlular tarafından temyiz edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi’nin 29.03.2023 tarihli ek kararıyla, kararın kesin olarak verildiginden bahisle temyiz talebinin reddine karar verildigi, borçlular tarafından ek kararın temyiz edildigi anlasılmıstır.
02.03.2005 tarih ve 5311 sayılı Kanunun 24. maddesi ile degisik 2004 sayılı IIK’nın 363/1. maddesi ile aynı Kanunun bazı maddelerinde (m. 134/4, m. 97/5, m. 36/5 gibi), istinaf yoluna basvurulamayacak icra mahkemesi kararları sayılmıstır.
02.03.2005 tarih ve 5311 sayılı Kanunun 26. maddesi ile degisik 2004 sayılı Icra ve Iflas Kanunu’nun 365/1. maddesinde; “Istinaf yoluna basvurma, yasal süre geçtikten sonra yapılır veya istinaf yoluna basvurulmasına olanak bulunmayan bir karara veya vazgeçme nedeniyle itiraz veya sikâyetin reddine yahut süresi geçmis bir sikâyete iliskin olursa, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun ilgili hükümleri geregince istem icra mahkemesince reddedilir” hükmü yer almaktadır. Aynı maddenin 3. fıkrasında ise; “Bölge Adliye Mahkemesi, birinci fıkra kapsamına girdigi hâlde reddine karar verilmemis basvuruyu geri çevirmeyip dogrudan kesin karara baglar” hükmüne yer verilmistir.
Somut olayda, Bölge Adliye Mahkemesince, asıl karar IIK’nın 365/1-3. maddesi uyarınca kesin olarak verilmis ve borçlunun bu karara yönelik temyiz istemi de ek karar ile (kararın kesin olarak verildiginden bahisle) reddedilmis ise de; kambiyo senetlerine mahsus haciz yolu ile takipte senedin kambiyo vasfına haiz olmadıgına dair sikayetin hak düsürücü süreden reddine dair kararın kesin olduguna iliskin 2004 sayılı Icra ve Iflas Kanunu’nda her hangi bir hüküm olmadıgından esasa iliskin kararın IIK’nın 365. maddesi gözetildiginde temyizi kabil oldugu anlasılmaktadır.
Bu nedenle, Konya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi’nin 29.03.2023 tarih ve 2023/362 E. 2023/451 K. sayılı ve temyiz talebinin reddine iliskin Ek Kararının oybirligi ile kaldırılmasına karar verilerek, Konya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi’nin 15.03.2023 tarih ve 2023/362 E. 2023/451 K. sayılı asıl kararının temyiz incelemesine geçildi:
Tarafların karsılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının 5311 Sayılı Kanun ile degisik IIK’nın 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 Sayılı HMK’nın 370. maddeleri uyarınca ONANMASINA, alınması gereken 427,60 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline,
16.01.2024 tarihinde oy birligiyle karar verildi.
12.HD. 16.01.2024 T. E:2023/3520 K:359